News / Black Cat Biscuit / www.blackcatbiscuit.com

NEWS

Black Cat Biscuit @ Backstage Gitan - Diest (B)

Rootsville - Concert Report: door Freddie

31.10.2021

Tijd dan waarvoor we regen en wind hadden getrotseerd en dat is "Black Cat Biscuit" in de versie 2.0. Na het winnen van de "Belgian Blues Challenge" in 2018 stonden we op de eerste rij om met 7 blues fanaten lid te worden van de "European Blues Challenge" om zo richting Azoren te vertrekken als ondersteuning van deze "Black Cat Biscuit". Een periode waar we destijds nog voldoende feedback kregen van deze organisatie, iets wat later danig kwam te verwateren en zo ook ons aller lidmaatschap.

Blues from Belgium

De enige verandering sinds het ontstaan van deze "Black Cat Biscuit" is de zoals aangekondigde verandering van gitarist. Het is Raffe Claes die als gitaarslinger Stanley Patty kwam te vervangen. Het resultaat kan je lezen op het laatst van deze recensie. Vanavond openen dit 5-takl met het jazzy getinte "Elwood Blues" en zijn we zo vertrokken voor een wel breed spectrum van blues avond. Met "Say Hello To Goddot" verzijlen we onmiddellijk in een meesterstukje party blues. "Black Cat Biscuit" hebben tijdens hun concerten altijd ieder van deze 5-piece band in de spotlights komen te zetten en zo werden de spots bij "Haunting Me" op harpist Marc gericht.

Je kan zeggen wat je wil maar sinds mijn eerste kennismaking met Bart “Yasser” Arnauts, Jeff “Junior” Gijbels Mark “Mr Mark” Sepanski , Patrick “P. Daddy” Indestege en ook met Raffe Claes is en blijft deze "Black Cat Biscuit" een meer dan geoliede machine. Yasser is ook een meesterlijk verteller en zo krijgen we als voorbode op "2 Second Man" het hoe en waarom van deze song. "Wheels 2020" werkt dan weer aanstekelijker dan je zelf zou willen. Sterk is dat deze band een wel uitgebalanceerde set brengen met enkel en alleen originals waarvoor een diepe buiging.

Aanstekelijk is ook het stukje country dat ze brengen, vanavond hier met "It Ain't My Day", een nummer met een hoog Cash gehalte. Helaas zijn er vanavond geen cowboys of cowgirls aanwezig, laat staan een groepje linedancers. Helaas was Raffe ook zijn Telecaster vergeten om het nummer perfect te maken. "Let The Blues Heal You" brengt ons in nog hogere blues sferen en did we feel it!, de slide dan toch;-)

Voor het nummer "Heart is Burning" hebben die van "Black Cat Biscuit" een resem percussie toestanden nodig alleen was Nico met de Kallabas weg. Het nummer eindigde dan weer op een alarmerende flatline. Met het reeds aangekondigde "2 Second Man" stond er dan weer een dosis rock 'n roll op het programma. Het boogie geïnspireerde "Giovanni Winnetou" brengt ons terug in gedachte naar dat outstanding album "Whisky à Go Go" van Johnny Rivers uit 1964. Dezelfde opbouw, dezelfde inspiratie met een knappe contrabas solo van Patrick Indestege.

Ook Raffe Claes heeft reeds zijn inbreng en zo krijgen we van zijn hand "I Don't Need Your Love No More". Op Johnny Rivers zijn zou het nu klinken van "Lights" voor het enige slowbluesje van de avond, "Loneliness".

Van boogie, rock 'n roll over een ballad komen we zo terecht in een stukje West Coast met "The Way It Is". Als eerbetoon aan de legendarische Walter De Paduwa aka Dr. Boogie van "Classic 21" schreven deze "Black Cat Biscuit" het toepasselijke "Dr. Boogie". Als inleiding voor "Sons of A Vampire" brengt Yasser ons een onvervalst Hassels mopke. Helaas was voor sommigen de ondertiteling weggevallen. Op het ritme van "Do The Hand Jive" kwamen er ook knappe solo's van de bandleden, het washboard en indrukwekkende drumsolo van Jeff Jr. incluis.

Was het show of reality, ik zou het niet weten maar de opbouw naar het einde toe eindigde dan maar onmiddellijk in het bisnummer en het toepasselijke "Going Home". Als rasechte bluesmannen kwamen ze dan toch maar terug voor een nog langere encore. Het rapport dan over de vervanging van Stanley naar Raffe? Beiden zijn uistekende gitaristen, die ene beter in het roots gedeelte, de ander brengt er meer blues in, so clap hands, clap, clap!

Black Cat Biscuit - Gasoline Blues Club Gelderland:

Von Joachim 'Joe' Brookes

19.10.2021

Auf der Bühne ging der Umbau für Black Cat Biscuit extrem schnell.
Die Glimmstengel-Verbraucher mussten sich quasi beeilen, um den Konzert-Start der belgischen Band nicht zu verpassen.
Das Quintett um Frontmann Bart 'Yasser' Arnauts legt mit einem swingenden Blues los.
Dabei setzte Mark 'Mr Mark' Sepanski eine chromatische Harp ein. Die sorgte beim Opener für den speziellen Sound. Ein ums andere Mal konnte sich Raffe Claes mit seinen Gitarren-Soli in Szene setzen. Er zeigte sich versiert auf den sechs Saiten seines Arbeitsgerätes und fand bei seinen Alleingängen auch den Weg ins Country.
Schon relativ früh ließ die eingespielte Combo den Funk aufleben. Raffe Claes sorgte für Action auf dem Fretboard und stellte einen rockigen Trip dann – bei runtergeschraubter Lautstärke – unmittelbar neben die ganz großen Töne des Zwölftakters. Klasse!
Ein als eine Art Cowboy-Nummer angekündigtes Lied entwickelte sich in Richtung Geschmacksache, aber bei dem groovenden "Let The Blues Heal You" war wieder alles im Lot. Bart 'Yasser' Arnauts konnte bei seinen Ansagen zwischen den Songs perfekt überzeugen und Mark 'Mr Mark' Sepanski zeigte dem interessierten Publikum die gesamte Palette der Kanzellen-Künste auf seinen kleinen Instrumenten.

Bart 'Yasser' Arnauts (vocals, guitar)

In ihrer bereits oben erwähnten Blues-Vielfalt kam der Boogie à la Canned Heat natürlich besonders gut an. Highlight! Auf der Bühne gab es auch Action satt. Eine Frage-Antwort-Einlage von Harper sowie Lead-Gitarrist sorgte genauso für Aufmerksamkeit wie die a cappella-Einleitung vom Frontmann bei "Loneliness". Bei Patrick 'P. Daddy' Gijbels' Kontrabasssolo mit Drum-Begleitung initiierten der Harper und Bart 'Yasser' Arnauts am Bühnenrand gemeinsam mit den Zuschauern für ein Klatschen-Potpourri. Bei "The Way It Is" aktivierte man den Gasoline Blues Club-Publikumschor. Sehr schön! Schön war auch der Harp-Gitarre-Twin-Sound.
Die musikalischen Vorgaben (s. oben) der Formation wurden zum größten Teil erfüllt.
Der Black Cat Biscuit-Blues verbündete sich mit Swing, Country, Funk, Boogie und Slide-Sound.
"Mean Is Just An Average" – eine weitere Boogie-Nummer – wurde als letztes Lied angekündigt und doch gab es auch bei Black Cat Bisciut eine Zugabe und die hatte es in sich.
In "Going Home" war die Gruppe auf Country-Terrain unterwegs. Nachdem Mark 'Mr Mark' Sepanski einen letzten tollen Kanzellen-Ritt hingelegt hatte, war es Zeit für Jeff 'Junior' Gijbels' Schlagzeug-Solo. Alle anderen Musiker schnappten sich ein Percussion-Instrument und gesellten sich zum Drummer. Der Bassmann spielt mit zwei Esslöffeln auf dem Waschbrett. Toll! So war die Zugabe eines der Konzert-Highlights. Black Cat Biscuit war Blues-Unterhaltung mit so etwas wie einer Garantieerklärung.
Ein besonderer Dank geht an die Leute vom Licht und Sound. Beide Daumen hoch!
Bleibt gesund und nehmt euch zur Ablenkung Zeit für gute Live-Musik.

Bart 'Yasser' Arnauts (vocals, guitar)
Raffe Claes (guitar, backing vocals)
Mark 'Mr Mark' Sepanski (harmonica, backing vocals)
Patrick 'P. Daddy' Indestege (bass, backing vocals)
Jeff 'Junior' Gijbels (drums)

Black Cat Biscuit @ Gasoline Blues Club Geldern (DE)

Für den Culturkreis Gelderland: Stefan Perry

16.10.2021

Kommen wir nun zur zweiten Band des Abends, den “Black Cat Biscuits” aus Belgien, einer “klassischen” Blues Band, wie man sie sich vorstellt, vor allem, wenn man, wie das Gelderner Publikum, bestens mit “Thorbjörn Risager “ und “Mojo Makers” vertraut ist. Im Gegensatz zu den beiden dänischen Formationen ist die Bläser – Fraktion numerisch etwas unterbesetzt, aber Mark Sepanski ersetzt mit seiner Mundharmonika (fast) ein ganzes Blasorchester. Bandleader ist Bart Arnauts ( Gesang und Gitarre ), hinzu kommen Raffe Claes ( Gitarre ), Jeff Gijbels ( Schlagzeug ) und Patrick Indestege, der ständig zwischen Kontrabass und Bassgitarre hin- und herwechselt. Vier Musiker stammen aus Hasselt, der flämischen Provinzhauptstadt, Gitarrist Raffe Claes stammt aus Brüssel. Obwohl diese Band im Vergleich zu “Muddy What ?” deutlich älter ist, sind sie erst seit 2015 zusammen, haben aber vorher schon in anderen belgischen

Blues Bands gespielt. Sie spielen laut eigener Auskunft nur eigenkomponierte Stücke, dafür repräsentieren sie aber alle Varianten des Blues, auch Soul, Jazz, Funk, sogar Country & Western, hauptsächlich natürlich Blues Rock und Rhythm and Blues.

Auch ein Boogie – Stück gehört zu ihrem Repertoire : “Boogie In The House”. In “Elwood Blues” möchten die Belgier an die Blues Brothers erinnern, in “Wheels 2020” darf sich Patrick Indestege einem Mundharmonika – Exzess hingeben, in “It Ain't My Day” kommen Anklänge an Johnny Cash und seine Country & Western Musik zur Geltung. Bei “Loneliness” hörten wir einen typischen “Slow Blues”, bei “Dr. Boogie” ging es dann recht flott zur Sache.

Jedenfalls konnten sie das eine Menge guten Blues kennende Gelderner Publikum begeistern, und ein langer und frenetischer Applaus forderte sie zu einer Zugabe auf, die sie mit “Going Home” befriedigten. In diesem Schlusstück packten sie dann sämtliche mitgebrachten Instrumente aus, die vorher noch nicht zum Zuge kamen, wie z.B. ein Waschbrett. Nach 3 Stunden Blues in 2 sehr verschiedenen Spielarten verließ ein sehr gut unterhaltenes Publikum den Gasoline Blues Club, ein Teil fand “Muddy What” besser, den anderen gefielen die “klassischen Belgier” besser, eine ziemlich große Anzahl fand aber auch beide gut und genoss den Kontrast zwischen den beiden Konzerthälften.

Einigkeit herrschte in dem Bedauern vor, dass dies das einzige Konzert in 2021 war. “Wenigstens gab's heute wieder eins”, war eine gern geäußerte Meinung.

Wir hoffen, dass wir nicht allzu lange warten müssen, um in 2022 das nächste Blues Konzert in Geldern anbieten zu können.

Black Cat Biscuit back on Tour again!
24.08.2021

We're proud to announce we're back in business!

We had a very nice photoshoot in the Studio of Photographer Kris Rogiers. He made some amazing footage!

At this moment you can find on our social Media a selection of those visuals. Look'em up!

We have superb shows ahead where we can see you again and perform our music for you! Check it out on the shows page!

Together with our producer we are working hard on our upcoming CD, we are very excited about it!

We'll keep you posted about the new songs and the producer we are working with!

Finally back on Tour soon?

14.05.2021

We hope you're all still save and sound! After this long period of lockdown we are hopeful with the reopening of bars, pubs, festivals and events to see our audience once again! We are so anxious to stand on a stage again and to let you enjoy our new songs.

Hope you'll like them! We'll keep you posted !

Black Cat Biscuit on Tour!

18.07.2019

You can attend a Black Cat Biscuit concert on stages all over Belgium, The Netherlands, Luxemburg and Germany.

We are very proud of our successful CD and the 4th place at the European Blues Challenge 2019 in Ponta Delgada, on The Azores!

We are honored of playing at the great BRBF Peer this weekend and at great festivals in Brielle, Culemborg, Luxemburg, Gouvy, Freiburg Am Breisgau, Verviers, Küps, .... this summer.

At the same time we are working hard on new material (for our upcoming CD, release date yet unknown).

You still can buy our current CD 'That's How The Cookie Crumbles', which has received great reviews all over the world.

Oh yeah, if you want to see our performance in Ponta Delgada, you will find the footage made by the Portuguese Television,

RTP on this site.

Black Cat Biscuit 4th in the European Blues Challenge 2019 On The Azores!

07.04.2019

Black Cat Biscuit became 4th in The EBC 2019! We made a pretty good start at the first day and became at the end of the two days the 4th place out of 22 contestants. We are very grateful and thank everyone who worked hard to accomplish this wonderful event!

European Blues Challenge

05.04.2019

Black Cat Biscuit will play at the finals of the European Blues Challenge on the Azores!

This means we have the honor to represent Belgium in the European Blues contest!

We 're lookin' forward to it!

We'll keep you posted!

That's How The Cookie Crumbles

22.02.2019

Enjoy the first CD of Black Cat Biscuit! 'That's How the Cookie Crumbles' will be released Worldwide on February 22nd and you can see the clip of the first single 'Parrot Woman' on YouTube, Vimeo and down below. If you're fast enough, you can win tomorrow evening a brand new CD by participating on a contest to like and share our Instagram en Facebook messages about the CD! We'll announce the winners on February 22nd at 22h22! If you're not that Lucky, no worries, you can always buy one at one of our venues!

Recensie CD 'That's How The Cookie Crumbles' Rootsville

door Freddy

Black Cat Biscuit (B)
tiltle: That's How The Cookie Crumbles
music: Blues - West Coast - Swing
release date: february 22, 2019
label: Naked
info band: Black Cat Biscuit

© Rootsville 2019

"Black Cat Biscuit" werd boven de doopvont gehouden in 2015 en het jaar erna mochten ze reeds hun opwachting maken op de zomer editie van Hookrock. Meteen ook een verademing want deze vijf blues brothers brachten nu eens voor de afwisseling geen grijs gedraaide covers maar enkel en alleen maar eigen originals. Deze vijf dat zijn Bart 'Yasser' Arnauts, Mark Sepanski, Stanley Patty, Patrick 'Pat Alley' Indestege en een telg uit de Gijbels drum dynastie, Jeff 'Junior' Gijbels.

Aan dit debuutalbum "That's How The Cookie Crumble" is heel wat inspiratie en werk aan vooraf gegaan zodat ten huize van het "Rootshouse" van Patrik Cuyvers het geduld en de koffie als een sterkhouders werden aanzien. Ook de mannen aan de knoppen in de personen van "JB" Biesmans en "Bird" Stevens hebben tijdens de opnamen van dit debuutalbum van "Black Cat Biscuit" bewezen dat ze kalm en berekend konden blijven. Uiteindelijk alles in kannen en kruiken en net voor aanvang van onze festivals wordt deze "That's How The Cookie Crumble" dan met pracht en praal voorgesteld. Ook net op tijd om goed verscholen voor douane en andere centenpikkers mee te nemen naar hun aantreden op "European Blues Challenge", dit tijdens het weekend van 5 en 6 april op de Azoren. We trekken in een voltallige groep richting "Ponta Delgada" om deze "Black Cat Biscuit" aan te moedigen. Een tropische verslag volgt daarna wel op voorhand dat we met z'n allen niet aan een infuus belanden wegens een overvloedig gebruik van champagne & reefer :-)

"That's How The Cookie Crumble" dan...een album dat in analogie met deze band uit 12 eigen geschreven originals bestaat. Op zich in de hedendaagse verslaggeving van de blues al een opmerkelijk feit te noemen. Een album met een fine blend van West Coast, Swing, Boogie 'n Slide en vooral steengoede blues. Ooit zag ik van deze "Black Cat Biscuit", waarvan we in het verleden al maar liefst "13" concert reports kwamen te schrijven, op een avond bij onze vrienden van "SR&BC" een binnenkomer om u tegen te zeggen. Wel ook de opener van dit album is er eentje om te koesteren met slide als rode draad op "Train 66", zinderende blues van het beste wat er bestaat.

Met "Haunting Me" zetten ze volledig in op jump blues in een goed gebalanceerd evenwicht tussen een eerste harpsolo van Mark, de gitaren van Yasser en Stanley en de stevige ritme sectie met Patrick en Jeff Junior (niet de sjotter) Ook al komt hun debuutplaat pas na bijna 4 jaar na het ontstaan van deze "Black Cat Biscuit" toch kan je jezelf niet van de indruk ontdoen dat dit een bijzonder goed geolied geheel is en net als bij oudere wijn dit alsmaar beter en beter wordt.

Knap is bij de originals van deze "Black Cat Biscuit" dat je steevast moet denken, hé van waar ken ik dit weer. Het is de fijne neus en het buikgevoel van Bart "Yasser" en de voltallige bezetting van de band dat zo een goed gevoel komt te ontstaan. "Sons of a Vampire" is zo een nummer dat je zowaar doet terugdenken aan de beats van een Bo Diddley. Knap nummer maar om deze "koekjes" niet al teveel onder bloempotten te bedelven is er in dit nummer toch een ritme verandering teveel voor mij. Less is more!. "Parrot Woman" is dan weer van totaal andere orde. Donkere swamp blues met weerom die howlin' harp van "Mr Mighty" himself aangevuld door een heerlijke gitaarsolo van Stanley. Een rumba gevoelig nummer mede ook door de jungle grooves van de Jeff. Het nummer werd ook door de voltallige bezetting geselecteerd als single van deze "That's How The Cookie Crumble".

Jazzy blues is ook zo een gegeven waar ik meestal naar uitkijk bij nieuwe albums. Wel ook deze "Black Cat Biscuit" hebben met "Ain’t Got Nobody to Come Home" hier een pareltje op hun album staan. Dat Bart ook liefhebbers is van een homemade cigarbox komt op "He's A Fool" volledig in de spotlights te staan. een stompin' 'n groovy bluesje van formaat en zonder meer op "Live" concerten een kanshebber als floorfiller. Ook het met country infused bluesje "Bad James" kennen de fans al van hun concerten net als het van vette drumbeats en heerlijk harmonica spel voorziene "I Don't Know". Op "Hey Little Kiddy" nemen die van "Black Cat Biscuit" ons mee naar de rokerige en bruine bluesclubs van weleer om met "Goin' Home" af te sluiten zoals ze begonnen zijn, en dat is bijzonder swingend en fris. Kanshebbers op de "EBC", zonder meer en dus maar duimen dat ze de hoofdprijs mee naar huis kunnen nemen.

Deze "Black Cat Biscuit" stellen deze "That's How The Cookie Crumble" voor op de "Hageland Blues & Roots Night" in Glabbeek op 2 maart om het op 4 maart nog eens luchtig over te doen in de "Blauwe Kater" te Leuven.

Allen daarheen...

Tracks:

01 Train 66
02 Haunting Me
03 Sons of a Vampire
04 Parrot Woman
05 Ain’t Got Nobody to Come Home
06 What I Really Need Is You
07 He’s a Fool
08 Bad James
09 Hey Little Kiddy
10 I Don’t Know
11 So Sad and Lonely
12 Goin’ Home

musicians:

Bart 'Yasser' Arnauts: vocals, guitar
Mark Sepanski: harmonica
Stanley Patty: guitar
Patrick 'Pat Alley' Indestege: Upright bass, electric bass
Jeff 'Junior' Gijbels: drums, percussion

New Single 'Parrot Woman'

12.11.2018

The album will be released on february 22nd of 2019. You can find our single 'Parrot Woman' for sale online (Spotify, iTunes,...). You can find the videoclip online or here on this site. Enjoy!

Recensie Belgian Blues Challenge Rootsville

door Marcel

29.09.2018

De voorlaatste kandidaten van de avond waren zeker en vast weer geen onbekenden, want we kregen "Black Cat Biscuit" voorgeschoteld. Black Cat Biscuit, dat zijn Bart 'Yasser' Arnauts (guitar en vocals), ‘Mighty’ Mark Sepanski (harmonica), Stanley Patty (guitar), Patrick 'Pat Alley' Indestege (bas) ook wel eens ‘P.Daddy’ genoemd en Jeff 'junior' Gijbels (drums). Eigenlijk een band naar mijn hart, die zich een serieuze weg aan het timmeren zijn in de Belgische bluesscene met hun aanstekelijke muziek. Je hoort daar geen covers maar een hoop frisse eigen nummers van hoog niveau. Persoonlijk waren deze jongen “DE” favoriet om de prijs binnen te halen. En daar deden ze hard hun best voor, zoals gewoonlijk met zijn allen strak in het pak gestoken en met veel allure.

Yasser had zijn mama’s koekendoos bovengehaald voor het eerste nummer en het rauwe ‘Train 66’ werd de zaal ingeslingerd waarmee de toon direct gezet was. Ondanks wat technische problemen bleven de mannen het beste van zichzelf geven en de energie spatte van het podium, er werd duidelijk met veel plezier muziek gemaakt. Met ‘Hey Little Kiddie’ kregen we een flink potje swing en met ‘Parrot Woman’ het betere blueswerk. Vijf muzikale toppers die het nog ver gaan schoppen mijn gedacht. De stem van Arnauts, het geweldig gitaarwerk van Patty, het hoogstaand mondharmonica werk van Sespanski, P.Daddy die de snaren van zijn bas er bijna afrukt en het tromgeroffel van Junior Gijbels..man, man, man…meer moet dat niet zijn mannekes. Afsluiten deden ze met het Bo Diddley-achtige ‘Son Of A Vampire’. In één woord: TOP !

Recensie Belgian Blues Challenge Concert Monkey

door Walter Van Heuckelom

20.10.2017

Voor de Limburgse band Black Cat Biscuit was deze finale bijna een thuiswedstrijd. Dit vijftal met zanger/gitarist Bart Arnauts, mondharmonicaspeler Mark Sepanski, gitarist Stanley Patty, bassist Patrick Indestege en drummer Jeff Gijbels had zelfs een bus ingelegd om hun supporters naar Overpelt te brengen. Vanaf het eerste moment bouwde Black Cat Biscuit in CC Palethe een echt feestje met hun aanstekelige ritmes. Tijdens 'I Don't Know' mocht de Nederlandse gitarist Stanley Patty al meteen uitpakken met knap snarenwerk. Bart Arnauts heeft een aangename stem en wist de nummers erg goed te brengen. Black Cat Biscuit bleef met 'Bad James' ook voor een perfecte mix van blues en rockabilly kiezen. Het was niet alleen de muziek en het ritme dat boeide, maar bij Black Cat Biscuit gebeurde er net als bij The Dogs iets op het podium. Bart Arnouts wist de show te stelen met zijn koekjesdoos gitaar tijdens de rootsrocker 'He's A Fool' en tijdens 'Sons Of A Vampire' ruilde Patrick Indestege zijn bas in voor een wasboard. Patrick zorgde in dit laatste nummer samen met mondharmonicaspeler Stanley Patty voor wat extra show en drummer Jeff Gijbels mocht met een korte pittige drumsolo ook volop in de schijnwerpers. Aan het publiek te horen was de winnaar van deze avond ook meteen gekend. Voor mezelf waren zij na deze twintig minuten ook wel de grote favoriet, gevold door Ed And The gators.

Black Cat Biscuit nipt tweede in Belgian Blues Challenge 2017!